\zniknąć z oczu исчезнуть из виду; \zniknąć bez śladu пропасть бесследно; исчезнуть без следа; w rzekach \zniknąćły ryby в реках не стало рыбы (изчёзла рыба)
zniknąć z oczu — исче́знуть из ви́ду
zniknąć bez śladu — пропа́сть бессле́дно; исче́знуть без следа́
w rzekach znikły ryby — в ре́ках не ста́ло ры́бы (изче́зла ры́ба)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zniknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}znikać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przepadać – przepaść [i syn.] jak kamień w wodę {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zniknąć — 1. Zniknąć z powierzchni ziemi «zostać zburzonym, zniszczonym doszczętnie, przestać istnieć»: Zginęło 20 osób, ponad 500 zostało rannych, ćwierć miasta zniknęło z powierzchni ziemi. Polityka 21/2000. 2. Zniknąć z widowni, z horyzontu, ze sceny… … Słownik frazeologiczny
zniknąć — dk Va a. Vc, zniknąćnę, zniknąćniesz, zniknąćnij, zniknąćnął a. znikł, zniknąćnęła a. zniknąćkła, zniknąćnęli a. zniknąćkli, zniknąćnąwszy a. zniknąćkłszy znikać ndk I, zniknąćam, zniknąćasz, zniknąćają, zniknąćaj, zniknąćał 1. «stać się… … Słownik języka polskiego
znikać — → zniknąć … Słownik języka polskiego
horyzont — Zniknąć z horyzontu zob. zniknąć 2 … Słownik frazeologiczny
widownia — Zniknąć z widowni zob. zniknąć 2 … Słownik frazeologiczny
wsiąknąć — Zniknąć bez śladu Eng. To disappear without a trace … Słownik Polskiego slangu
wyparować — Zniknąć bez śladu Eng. To disappear without a trace … Słownik Polskiego slangu
znikać — 1. Zniknąć z powierzchni ziemi «zostać zburzonym, zniszczonym doszczętnie, przestać istnieć»: Zginęło 20 osób, ponad 500 zostało rannych, ćwierć miasta zniknęło z powierzchni ziemi. Polityka 21/2000. 2. Zniknąć z widowni, z horyzontu, ze sceny… … Słownik frazeologiczny
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
przepaść — I ż V, DCMs. przepaśćści; lm M. przepaśćści (przepaśćście), D. przepaśćści «miejsce między stromymi ścianami górskimi, głęboka rozpadlina, urwisko» Szosa biegła nad przepaścią. Samochód spadł w przepaść. ◊ Stać nad przepaścią, na skraju przepaści … Słownik języka polskiego
